مجله سلامتی

 زمانی که نام سرطان به گوش می رسد ترس عجیبی افراد را در برمی گیرد. البته حق هم دارند، نام سرطان همیشه با مرگ گره خورده است. خوشبختانه در این سالها پیشرفت پزشکی خوبی در زمینه درمان سرطان به وجود آمده است که ادامه دار نیز خواهد بود. امروز می خواهیم درباره یکی از سرطان های شایع صحبت کنیم، یعنی سرطان پوست.

آیا سرطان پوست خطرناک است؟ چه عواملی سبب ابتلا به سرطان پوست می شود؟ چه کسانی بیشتر در معرض آن قرار دارند؟ روش های درمان آن چگونه است؟ انواع مختلفی دارد؟ در این مقاله به تک تک این سوالات پاسخ خواهیم داد. پس با ما همراه باشید.

سرطان پوست چیست؟

همانطور که از نام سرطان پوست پیداست این بیماری در نتیجه سرطانی شدن سلول های پوستی به وجود می آید. سلول های پوستی در اثر بعضی از عوامل جهش پیدا کرده و شروع به رشد و تکثیر بیش از حد نرمال می کنند. در این زمان سلول های دفاعی بدن که غالبا لنفوسیت های T هستند شروع به از بین بردن سلول های سرطانیب می کنند که غالبا نیز موفق می شوند اما اگر سیستم دفاعی بدن ضعیف باشد، نمی تواند به طور کامل سلول های سرطانی را نابود کرده و این سلول ها توده سرطانی تشکیل می دهند.

علت ابتلا به سرطان پوست چیست؟

علت اصلی ابتلا به سرطان پوست نور خورشید است. البته برخی از عوامل نیز می توانند احتمال ابتلای شخص به سرطان پوست را بیشتر کنند، نظیر پوست روشن.

چرا نور خورشید باعث سرطان پوست می شود؟

نور خورشید دارای اشعه فرابنفش است. همانطور که می دانید نور خورشید طول موج های مختلفی دارد و بازه ای از آن مربوط به اشعه فرابنفش است. اشعه فرابنفش برای تمامی موجودات و کره زمین مضر است. البته درصد زیادی از پرتو فرابنفش در لایه های بالایی جو از بین می رود و به زمین نمی رسد ولی با توجه به نازک شدن لایه اوزون، این اشعه با درصد بالاتری نسبت به گذشته به زمین می رسد. این اشعه زمانی که به پوست انسان می رسد، به درون پوست نفوذ کرده و باعث جهش سلول های پوستی می شود. ادامه این فرآیند نیز در قسمت قبل توضیح داده شد.

انواع سرطان پوست

سرطان پوست تنها یک نوع نیست و انواع مختلفی دارد. پوست دارای لایه های مختلف و سلول های مختلفی است که این لایه ها را به وجود آورده اند. بسته به نوع سلولی که درگیر سرطان می شود، سرطان پوست به 3 دسته:

سرطان ملانوما

سرطان ملانوما خطرناک ترین نوع سرطان پوست است. ملانوما از سرطانی شدن ملانوسیت ها یعنی سلول های تولیدکننده ملانین یا رنگدانه های پوست به وجود می آید. علت خطرناک تر بودن ملانوما نسبت به سایر انواع سرطان پوست این است که ملانوسیت ها در تمام لایه های پوست گسترده اند و اگر بتوانند توده سرطان را به وجود بیاورند، به سرعت می توانند در تمام لایه های پوستی بدن پخش شده و خود را گسترش دهند. به همین علت باید علائم این بیماری را بشناسید و حتما به صورت ماهانه بدن خود را بدون نیاز به مراجعه به پزشک چکاپ نمایید.

سرطان پایه ای و سرطان سنگفرشی

دو نوع دیگر سرطان پوست به نام پایه ای وسنگفرشی شناخته می شوند. علت نامگذاری آنها به این نام، مانند ملانوما این است که در واقع در این نوع سرطان پوست نیز ممکن است سلول های پایه ای یا بازال و یا سلول های سنگفرشی پوست سرطانی شوند.

این دو نوع سرطان همانند ملانوما خطرناک نیستند و خبر خوب این که بیش از 90 درصد مبتلایان به سرطان پوست، به این دو نوع سرطان مبتلا می شوند.

علائم سرطان پوست

همه انواع سرطان پوست به شکل خال غیر معمولی خود را روی بدن نمایان می کنند، اما بسته به نوع و شدت سرطان پوست می تواند خال روی پوست شکل و ظاهر متفاوتی داشته باشد.

اما در ادامه علائم اصلی سرطان پوست را برای شما خواهیم گفت که بتوانید خودتان خال سرطانی را تشخیص دهید.

خال‌های معمولی (خال یا نشانه‌های مادرزادی) معمولاً به شکل لکه‌های قرمز برجسته هستند. در حالی که، خال‌های غیر معمولی (آتیپیک) اغلب از خال‌های معمولی بزرگترند.

این خال‌ها رنگ‌های متفاوت و لبه‌های نامنظمی دارند. همچنین، ممکن است تعداد آن‌ها از خال‌های معمولی بیشتر شود. خال‌های آتپیک معمولاً روی کتف و اطراف آن، از سرشانه تا زیر شکم، پایین پاها، سر و گردن به وجود می‌آیند.

اما، باید بدانید که خال‌های غیرمعمولی مختص قسمت‌های خاصی از بدن نیستند و ممکن است در هر قسمتی از بدن شما رشد کنند. وجود خال آتیپیک عامل خطرساز بسیار مهمی در ایجاد و گسترش سرطان ملانوما در یک خال معمولی یا حتی پوست معمولی و نرمال است. این سرطان حتی زیر ناخن‌ها هم ممکن است ایجاد شود.

روش های پیشگیری از سرطان پوست

• همیشه در سایه راه بروید. هیچ گاه برای زمانی طولانی (بیشتر از یک ساعت) در معرض نور مستقیم آفتاب نباشید.
• برای محافظت از صورت و گوش‌های خود از کلاه آفتاب‌گیر و لبه‌بلند استفاده کنید.
• بلوزهای آستین بلند و شلوار بپوشید تا از دست‌ و پاهای خود در برابر خورشید مراقبت کنید. مراقب پوست مچ پا و سطح روی پاهایتان هم باشید.
• برای جلوگیری از آفتاب سوختگی از کرم ضد آفتاب با SPF 30 یا بالاتر، استفاده کنید. به این ترتیب که 30 دقیقه قبل از خروج از منزل (حتی در هوای ابری) کرم را بر پوست خود بمالید و آن را هر دو ساعت یکبار تجدید کنید. (کرم‌های ضد آفتاب طیف گسترده در برابر هر دو پرتو فرابنفش A و B جلوگیری می‌کنند).
• عینک آفتابی استاندارد بزنید تا از چشمان خود محافظت کنید.
• از یک بالم لب استفاده کنید که SPF آن در سطح ضد آفتاب باشد.
• سعی کنید بین ساعت‌های 10 صبح تا 4 بعد از ظهر بیرون نروید و هنگامی که طول سایه‌تان از خودتان کوتاه‌تر است، در معرض تابش خورشید قرار نگیرید.
• زمانی‌که در نزدیکی آب یا در معرض برف و شن قرار دارید بیشتر احتیاط کنید، چراکه این موارد اشعه‌های مضر آفتاب را منعکس می‌کنند و امکان آفتاب‌ سوختگی را افزایش می‌دهند.
• همیشه تمام پوست بدن خود را پایش کنید و هر تغییری در خال‌های بدنتان را سریع به پزشک متخصص نشان دهید.

کلام اخر

امیدواریم این مقاله برای شما مفید باشد. سعی کردیم که شما را با این سرطان شابع آشنا کنیم و بتوانیم به بخش کوچکی از سوالات شما پاسخ دهیم. حتما نظرات خود را در رابطه با این مقاله برای ما بنویسید.

منبع: https://lafarrerr.com/blog/skin-cancer

 فراموش شدن توسط عزیزان به علت بیماری آلزایمر اتفاق ناراحتت‌کننده و ناخوشایندی است. بیماری آلزایمر در درصد قابل توجهی از افراد بالای 65 سال دیده میشود. تشخیص علائم اولیه بیماری آلزایمر به دلیل شباهت آن به حواس‌پرتی عادی چندان ساده نیست اما با پیشرفت بیماری علائم جدی بیشتر نمود پیدا میکنند.. درصد ابتلا به آلزایمر در افراد در طی سال‌های آتی افزایش پیدا کرده است افزایش آمار ابتلا به این بیماری میتواند به دلیل پیشرفت علم و توانایی بیشتر در تشخیص این بیماری باشد. در مراحل ابتدایی ابتلا به آلزایمر علائمی مانند فراموش کردن رویدادها، اتفاقات و مکالمات اخیر، قرار دادن وسایل در جای اشتباه و ... در فرد دیده میشود اما این ویژگی‌ها لزوما نشانه قطعی ابتلا به آلزایمر نیست. در مرحله بعدی فرد علائمی مانند رفتارهای وسواسی، تکراری یا تکانشی، توهم و دیدن یا شنیدن چیزهایی که دیگران نمیبینند یا نمیشنوند و ... داشته باشد و دار مرحله آخر و هنگام ورود به مرحبه آلزایمر پیشرفته بروز مشکلات قابل توجه در حافظه کوتاه‌مدت و بلندمدت، مشکل در بلع غذا، دفع ناخواسته ادرار و مذفوع در فرد مبتلا به فراموشی حاد دیده میشود.

آلزایمر چیست؟

اغلب افراد معمولاً از اصطلاح آلزایمر برای اشاره به انواع زوال عقل استفاده می‌کنند، اما این موضوع از نظر علمی صحیح نیست. زوال عقل یک بیماری خاص نیست و در حقیقت، اصطلاحی عمومی برای کاهش توانایی ذهنی است؛ به اندازه‌ای که در زندگی روزمره تداخل ایجاد کند. بیماری آلزایمر شایع‌ترین علت زوال عقل است. این بیماری یک عارضه مغزی پیش‌رونده است که به‌آرامی باعث اختلال در حافظه و عملکرد شناختی می‌شود.

علائم بیماری آلزایمر

تخمین زده می‌شود از حدود 50 میلیون نفر در سراسر جهان که به زوال عقل دچارند، 60 تا 70 درصد به بیماری آلزایمر مبتلا باشند. علائم بیماری آلزایمر به‌کندی پیشرفت می‌کند و این روند سال‌ها طول می‌کشد. گاهی اوقات این علائم با سایر بیماری‌ها اشتباه گرفته می‌شود و حتی ممکن است تا رسیدن به سنین بالا به عنوان علائم بیماری آلزایمر درنظر گرفته نشود.

سرعت پیشرفت علائم بیماری آلزایمر برای هر فرد متفاوت است. در برخی موارد، وجود بیماری‌های دیگر می‌تواند علائم آلزایمر را تشدید کند. این بیماری‌ها عبارتند از:

• عفونت‌ها
• سکته مغزی
• هذیان و آشفتگی روانی

مواردی دیگر، مانند استفاده از برخی داروها نیز ممکن است علائم زوال عقل را تشدید کند.

اگر علائم آلزایمر در فرد مبتلا به‌سرعت رو به وخامت برود، پزشک باید بیمار را معاینه کند تا بتواند علائم را مدیریت کند. تشدید علائم بیماری آلزایمر، ممکن است به دلایلی برگردد که قابل درمان است.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر نگران حافظه خود هستید یا فکر می‌کنید ممکن است به زوال عقل دچار شده باشید، بهتر است به یک پزشک عمومی مراجعه کنید. اگر نگران مشکلات حافظه شخص دیگری هستید و فکر می‌کنید نشانه‌های آلزایمر را در او می‌بینید، با ملایمت و در نظر گرفتن شخصیت و عزت نفس او، وی را تشویق کنید تا ملاقاتی با پزشک داشته باشد و بگویید می‌توانید در این ملاقات همراه او باشید.

مشکلات حافظه فقط ناشی از زوال عقل نیست، بلکه می‌تواند ناشی از افسردگی، استرس، مصرف داروها یا سایر مشکلات مربوط به سلامتی باشد. پس بهتر است پس از مشاهده اولین علائم، بدون اینکه دچار اضطراب شویم، به پزشک مراجعه کنیم.

پزشک عمومی بررسی‌های ساده‌ای را برای یافتن علت بروز مشکلات حافظه انجام می‌دهد و در صورت لزوم، برای اینکه آزمایش‌های دقیق‌تری انجام بدهید، شما را به متخصص ارجاع خواهد داد.

کلام آخر

اگرچه هیچ درمان قطعی برای آلزایمر وجود ندارد، اما چندین روش دارویی و غیر دارویی برای کاهش سرعت پیشرفت آن تا حد امکان، وجود دارد. مراقب علائم بیماری آلزایمر در خود و عزیزان‌تان باشید. اگر مشکوک شده‌اید که علائم شروع شده‌اند، به پزشک مراجعه کنید. هرچه زودتر به دنبال درمان باشید، بیمار شما توانایی ذهنی و استقلال عملکردی خود را دیرتر از دست خواهد داد. به علاوه با آگاهی از آنچه پیش روی شما قرار دارد، احتمالاً می‌توانید خود را برای تغییراتی که در حال وقوع هستند تا حدود زیادی آماده کنید.

منبع: https://lafarrerr.com/blog/alzheimers-disease-symptoms/

شامپو بدون سولفات یکی از انواع محصلات مراقبت از مو است که اخیرا طرفداران زیادی پیدا کرده است. عده ای معتقدند این شامپوها به این دلیل بی خطر بودن برای محیط زیست  از نمونه های دارای سولفات مناسب تر هستند. به عقیده طرفداران شامپو فاقد سولفات این مدل شامپو برای همه افراد با هر نوع پوست سر و هر مویی مناسب است. اما تجربه افرادی که دارای شوره سر یا موی چرب هستند اغلب نشان کمیدهد این مدل شامپو انتخاب مناسبی برای آنها نیست. در مقابل شامپو بدون سولفات بین کسانی که موی خشک وز و مستعد موخوره دارند، کسانی که موهای خود را دکلره کرده یا موهایشان درنتیجه ی استفاده زیاد از مواد دکلره یا سشوار اتو سوخته است، دارای پوست سر حساس هستند طرفداران زیادی دارد. شامپو بدون سولفات قدرت کف کنندگی کمتری نسبت به نمونه های دارای سولفات است اما این به معنی قدرت کمتر در تمیزکنندگی آن نیست. در ادامه به بررسی بیشتر اشامپوهای بدون سولفات میپردازیم.

چرا در شامپو از سولفات استفاده می‌شود؟

بیشتر افراد باور دارند که هرچه کف محصولات بیشتر باشد قدرت تمیزکنندگی آن‌ها نیز بیشتر است. سولفات همان ماده‌ای است که به ژل حمام و شامپو، کف غلیظی می‌دهد. البته این باور صحیح نیست؛ هرچند کف می‌تواند به بهتر پخش شدن شامپو روی سر کمک کند، اما کف بیشتر به معنای پاکیزگی بیشتر نیست.

سولفات در واقع نوعی سورفکتانت قوی است. سورفکتانت ماده‌ای است که هم به چربی و هم به آب متصل می‌شود. در حالی‌که بخشی از این مولکول، ذرات چربی نامطلوب را جذب کرده، بخش دیگر آن به مولکول‌های آب می‌چسبد. بدین ترتیب زمانی که موهایتان را با کفِ حاصل از شامپو می‌شویید، چربی متصل شده به سولفات‌ها همراه با آب شسته و پاک می‌شود.

چه کسانی باید از شامپو بدون سولفات استفاده کنند؟

با وجود مزایای شامپو سولفات‌دار، برخی افراد نباید از شامپوهای حاوی سولفات استفاده کنند و باید موهایشان را با شامپوهای بدون سولفات بشویند. این افراد عبارتند از:

• افرادی که پوست حساس یا بیماری پوستی دارند

اگر پوست سر یا موهایتان حساس است، ممکن است در اثر استفاده از شامپوی حاوی سولفات، خشکی شدیدی را تجربه کنید. اگر دچار بیماری‌های پوستی، مانند اگزما و پسوریازیس هستید و از شامپوی حاوی سولفات استفاده می‌کنید، ممکن است بعد از استفاده، خارش سر، قرمزی و ترک‌های ریزی را تجربه کنید. بنابراین اگر جزو افراد ذکرشده هستید، از شامپوهای فاقد سولفات استفاده کنید.

• افرادی که مو خشک و وز دارند

افرادی که به طور طبیعی موی خشک، فر یا وز دارند، نباید از شامپوهای حاوی سولفات استفاده کنند. سولفات با از بین بردن چربی‌ها و رطوبت طبیعی مو، خشکی و وز آن را زیاد ‌می‌کند. (در مورد پاکسازی موی فر با استفاده از clarifying shampoo در بخش قبل توضیح داده شد.)

• افرادی که مو دکلره و رنگ‌شده دارند و یا از محصولات شیمیایی مو استفاده می‌کنند

اگر موهایتان را رنگ کرده‌اید یا آن‌ها را به طور مرتب صاف یا فر می‌کنید، از شامپوی حاوی سولفات استفاده نکنید؛ این فرایندهای شیمیایی می‌توانند به موهای رنگ شده شما آسیب بزنند. پیدا کردن روش‌های موثر برای جلوگیری از هرگونه استرس اضافی یا خشکی در مو، می‌تواند به حفظ سلامت آن کمک کند‌. شامپوهای حاوی سولفات همچنین باعث از بین رفتن سریع‌تر رنگ در موهای رنگ شده می‌شوند.

آیا سولفات خطرناک است؟

وجود سولفات در شامپو ممکن است معایبی را نیز به دنبال داشته باشد. یکی از این معایب این است که سولفات در تمیز کردن، بیش از حد قوی است. در واقع سولفات کمک می‌کند تا علاوه بر آلودگی‌ها، تمام چربی‌های مو نیز پاک شود. این درحالی‌ست که مو برای اینکه سالم بماند، به حفظ مقدار کمی از رطوبت و چربی‌های طبیعی خود نیاز دارد.

سولفات همچنین ممکن است رطوبت مو را بیش از حد از بین ببرد و منجر به خشکی، شکنندگی و ناسالم شدن آن شود. در واقع این ماده، پوست سر را خشک و آن را مستعد تحریک شدن می‌کند.

البته اگر از شامپو حاوی سولفات به درستی استفاده کنید، به غیر از خشک کردن مو و کف سر، خطر قابل توجهی سلامت شما را تهدید نمی‌کند.

تجربه شما

در خرید بسیاری از محصولات خواندن و اطلاع از نظر افرادی که از آن محصول استفاده کرده اند میتواند سایر افراد را در تصمیم گیری درباره خرید یا عدم خرید آن محصول راهنمایی کند لذا اگر تجربه ای از استفاده از شامپوهای بدون سولفات دارید لطفا آن را با ما به اشتراک بگذارید.

منبع: https://lafarrerr.com/blog/shampoo-free-sulfate/

 کرم ضد آفتاب امروزه به یکی از اجزای اصلی روتین پوستی افراد تبدیل شده است. پس از هشدارهای زیادی که درباره اثرات مخرب نور خورشید بر پوست و سلامت بدن منتشر شده، اقبال مردم به سمت این محصول بیشتر شده است. همچنین مرکز پوست و مو آمریکا و سایر نهاد های مرتبط با سلامت پوست و مو و همچنین پزشکان متخصص در سراسر جهان نسبت به اهمیت استفاده از ضد آفتاب در روزهای تابستان و همچنین زمستان هشدار داده اند.

در این مقاله با ما همراه باشید تا درباره فواید کرم ضد آفتاب و همچنین راهنمای خرید این محصول و نحوه استفاده صحیح از آن نکاتی را به شما عزیزان بگوییم.

چرا کرم ضد افتاب مهم است؟

نور خورشید حاوی پرتوهای مضر فرابنفش است. این پرتوها آسیب بسیار زیادی به پوست می زنند و همچنین برای سلامتی انسان یک تهدید جدی به حساب می آیند. پرتوهای فرابنفش در وهله اول از پوست عبور کرده و توسط سلول های پوستی جذب می شوند. کرم ضد آفتاب با موادی تولید شده است که یک لایه نازک و محافظ روی پوست شما ایجاد می کند و از نفوذ و جدب این پرتوها توسط پوست شما جلوگیری به عمل می آورد.

فواید ضد آفتاب 

1) جلوگیری از پیری پوست و ایجاد چین و چروک

اولین آسیبی که نور خورشید به شما می رساند آسیب پوستی است. نور خورشید رفته رفته سبب پیری پوست و ایجاد چین و چروک روی پوست شما می شود. در واقع علت اصلی ایجاد چین و چروک همین نور خورشید است. کرم ضد آفتاب با محافظت از پوست شما باعث پیشگیری از نفوذ پرتوهای خورشید به پوست شما و در نتیجه جوانی و شادابی پوستتان می شود.

2) پیشگیری از آفتاب سوختگی

آفتاب سوختگی زمانی رخ می دهد که شما دقایق زیادی زیر نور خورشید قرار گرفته باشید. در آفتاب سوختگی سلول های پوستی دچار جهش می شوند و برای پیشگیری از سرطان پوست این سلول ها توسط سلول های ایمنی کشته می شوند. سپس در دوران نقاهت، سلول های پوستی شروع به بازسازی پوست و جایگزین کردن سلول های مرده با سلول های جدید می کنند.

با استفاده از کرم ضد آفتاب شما دقایق بیشتری می توانید زیر نور خورشید بمانید بدون اینکه ترسی از آفتاب سوختگی داشته باشید. البته به طور کلی هر چقدر کمتر در معرض نور خورشی دقرار بگیرید برای شما بهتر خواهد بود.

3) با ضد آفتاب از سرطان پوست جلوگیری کنید

همانطور که گفته شد در زمان آفتاب سوختگی سلول های پوستی بر اثر پرتوهای فرابنفش خورشید دچار جهش می شوند و سلول های ایمنی سعی در کشتن این سلول ها می کنند که در بسیاری موراد به طور کامل موفق می شوند. اما گاهی اوقات سلول های ایمنی نمی توانند تمام سلول های جهش یافته پوستی را از بین ببرند و تعدادی از این سلول ها شروع به رشد و تکثیر بی رویه خود می کنند و یک توده سرطانی را به وجود می آورند که به نام سرطان پوست شناخته می شود.

ضد آفتاب با توجه به کارایی خود از سرطان پوست نیز جلوگیری می کند.

برای آشنایی بهتر با این موضوع می توانید مقاله اهمیت ضد آفتاب در پیشگیری از سرطان پوست سایت یک پزشک را بخوانید

راهنمای خرید یک ضد آفتاب مناسب

برندهای زیادی امروزه اقدام به تولید کرم ضد آفتاب کرده اند و اگر شما اطلاع دقیقی درباره کرض دافتاب نداشته باشید حتما در زمان تهیه کرم ضد افتاب بسیار سردرگم خواهید شد. در این قسمت سعی می کنیم تا راهنمای خرید یک کرم ضد آفتاب مناسب را برای شما عزیزان بگوییم که برای تمام افراد قابل استفاده است.

1) نوع پوست خود را در نظر بگیرید.

بر اساس مقاله استفاده از ضد آفتاب سایت روزیاتو باید در هنگام خرید ضد آفتعاب با نوع پوست خود آشنا باشید. پوست شما ممکن است خشک یا چرب یا مختلط باشد. برندهایی که اقدام به تهیه ضد آفتاب می کنند معمولا این نکته را در نظر گرفته و برای انواع پوست ضد آفتاب تولید می کنند. حتما در زمان تهیه ضد آفتاب به این نکته توجه کنید که محصولی که تهیه می کنید سازگار با نوع پوست شما باشد.

2) طیف گسترده باشد.

پرتوهای فرانبفش از پرتوهای UVA و UVB تشکیل شده اند. همه ضد آفتاب ها پرتوهای UVB را دفع می کنند ولی UVA همان پرتویی است که باعث سرطان پوست می گردد و تعداد کمی از برندها وجود دارند که به صورت طیف  گسترده اقدام به تولید ضد آفتاب می کنند. یعی ضد آفتاب ی که تولید می کنند از پرتوهای UVA نیز جلوگیری می کنند.

3) SPF آن حتما بالای 30 باشد

SPF همان فاکتور محافظتی در برابر نور خورشید است. مرکز پوست و مو آمریکا اعلام می دارد که حداقل SPF مناسب برای ضد آفتاب 30 است. ضد آفتاب ها تا SPF 100 نیز وجود دارند. ولی پزشکان حد نرمال SPF را بین 30 تا 50 می دانند.

4) ضد آب باشد

ضد آب و عرق بودن یکی دیگر از معیارهای خرید ضد آفلتاب است. با توجه به اینکه ضد آفتاب ها معمولا در فصول گرم  زمانی که شخص زیر نور خورشید است استنفاده می شود ممکن است فرد عرق کند. پس باید از ضد آفتابی استفاده کند که در برابر عرق و آب مقاوم باشد.

بهترین روش استفاده از ضد آفتاب

متخصصان پیشنهاد می کنند 15 دقیقه پیش از خروج از منزل یا محل کار اقدام به استفاده از ضد آفتاب بر روی مناطقی از بدن که در معرض نور خورشی دهستند بکنید. زیرا این کار سبب جذب کامل ضد آفتاب روی پوست شضده و بیشترین اثرگذاری را دارد. همچنین اگر بیش از دو ساعت در فضای باز قرار دارید لازم است ضد آفتاب را تجدید نمایید.

منابع: 

 عسل یک ماده طبیعی است که توسط زنبورهای عسل تولید می شود. از ایام بسیار قدیم از عسل برای خوراکی و درمان بیماری ها استفاده می شده است  عسل حاوی مقادیر زیادی ویتامین، اسید آمینه و آنتی اکسیدان است. به همین جهت در درمان بسیاری از بیماری ها به تنهایی و یا در کنار و ترکیب کردن با مواد گیاهی دیگر مورد استفاده قرار می گیرد.

هر چند از عسل در قئدیم بسیار بیشتر از حال حاضر از عسل برای درمان بیماری ها استفاده می شده است اما حتی امروزه نیز که پزشکی پیشرفت چشم گیری داشته و برای بسیاری از بیماری ها از طب نوین استفاده می شود اما عسل هنوز هم به عنوان یک درمان جایگزین و مکمل در کنار درمان های جدید مورد استفاده قرار می گیرد.

ارزش غذایی عسل

بر اساس مقاله خواص عسل سایت لافارر، یک قاشق غذاخوری عسل حاوی 64 کالری و 17.2 گرم قند بوده و فاقد فیبر، چربی یا پروتئین است. pH عسل کمی اسیدی است (بین 3.5 تا 5.5). تحقیقات نشان می‌دهند این اسیدیته در جلوگیری از رشد باکتری‌ها موثر است.

برخی از ویتامین‌های موجود در عسل عبارتند از: آسکوربیک اسید (ویتامین C)، پانتوتنیک اسید (ویتامین B5)، نیاسین (ویتامین B3) و ریبوفلاوین (ویتامین B2). مواد معدنی مانند کلسیم، مس، آهن، منیزیم، منگنز، فسفر، پتاسیم و روی نیز در عسل وجود دارد. البته باید به این نکته توجه داشت که خواص عسل به طور دقیق به گیاهانی بستگی دارد که زنبورها از آن‌ها برای ساخت عسل استفاده کرده‌اند.

خواص عسل در درمان بیماری ها

همانطور که بیان شد امروزه نیز به صورت گسترده به عنوان مکمل در درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می شود. برخی از این بیماری ها و مشکلات عبارتند از:

1) التیام زخم‌ها و سوختگی‌ها

تحقیقات در سال 2015 اثبات کرد که عسل می تواند برای بهبود زخم مخصوصا سوختگی ها مورد استفاده قرار بگیرد. اما تحقیق دیگری نیز نشان داد که این قضیه برای افراد دیابتی مضر بوده و سبب عفونت شده است. پس اگر به دیابت مبتلا هستید از این روش خودداری کرده یا پیش از آن با گپزشک خود مشورت نمایید.

2) پیشگیری از رفلاکس معده

رفلاکس معده مشکلی تقریبا شایع مخصوصا در بین بزرگسالان است.  عسل می‌تواند به جلوگیری از بازگشت اسید معده کمک کند. یک بررسی درباره اثرات عسل بر سلامتی در سال 2017 نشان داد عسل می‌تواند دیواره مری و معده را بپوشاند و جریان رو به بالای اسید معده و مواد غذایی هضم‌نشده را کاهش دهد. با این حال، این موضوع را تحقیقات بالینی تأیید و اثبات نکرده‌اند.

شواهد هم‌چنین نشان می‌دهند عسل ممکن است به تسکین بیماری‌های دستگاه گوارش مانند اسهال مرتبط با گاسترواِنتریت (عفونت و التهاب معده و روده) کمک کند. عسل هم‌چنین می‌تواند بخشی از درمان رهیدراتاسیون خوراکی یا همان ORS (برطرف کردن کم‌آبی بدن از طریق خوراکی) باشد.

3) درمان سرماخورگی و سرفه

یکی از خواص عسل که کم و بیش افراد با آن آشنایی دارند و از آن استفاده کرده اند، تسکین سرفه و درمان سرماخوردگی با این ماده شگفت انگیز است. عسل به تنهایی و یا درکنار آب گرم و لیمو می تواند در درمان سرفه و سرماخوردگی مورد استفاده قرار گیرد. 

همچنین محلول شیر و عسل کمک بسیار زیادی به درمان این مشکلات می کند.

4) اثرات آنتی اکسیدانی

محققان بر این باورند برخی از مزایای اصلی عسل از محتوای آنتی اکسیدانی آن ناشی می‌شوند. عسل طبیعی حاوی طیف وسیعی از ترکیبات ازجمله فیتوکِمیکال‌ها (مواد شیمیایی به دست آمده از منشأ گیاهی)، فلاونوئیدها (دسته‌ای از متابولیت‌های ثانویه که در گیاهان یافت می‌شوند) و اسید اسکوربیک (ویتامین C) است که به عنوان آنتی اکسیدان عمل می‌کنند.

آنتی اکسیدان‌ها با از بین بردن رادیکال‌های آزاد (اتم، مولکول یا یونی که الکترون تکی دارد و به همین علت بسیار واکنش‌پذیر و برای سلول‌ها مخرب است)، استرس اکسیداتیو را در بدن کاهش می‌دهند. دانشمندان استرس اکسیداتیو را با طیف وسیعی از بیماری‌های مزمن از‌جمله بسیاری از سرطان‌ها مرتبط می‌دانند. افراد می‌توانند با داشتن یک رژیم غذایی غنی از آنتی اکسیدان، خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن را کاهش دهند.

منیع:

https://lafarrerr.com/blog/benefits-of-honey