با افزایش سن احتمال بروز برخی بیماری‌ها نسبت به سنین جوانی شدت می‌‍یابد که یکی از انواع این بیماری، بیماری‌های مربوط به مغز است. زوال عقل یک بیماری مشخص نیست و مانند بیماریهای گوارشی انواع مختلفی دارد. هر بیماری که باعث اختلال در حافظه، تکلم، تکلم و توانایی‌های شناختی شود ریزمجموعه زوال عقل قرار میگیرد. آلزایمر اصلی‌ترین زیرشاخه این بیماری است.  60 تا 80 درصد افرادی که دچار بیماری‌های مرتبط با زوال عقل میشوند در حقیقت به آ؛لزایمر مبتلا میشوند. بیماری آلزایمر که شایع‌ترین نوع دمانس مغزی است پس از سن 65 سالگی در میان یک هشتم افراد با شدت و درجات مختلف دیده میشود. با افزایش سن و رسیدن به دوره پیری مقداری حواس پرتی و افت حافظه طبیعی است و نمیتوان کوچک‌ترین نوع از حواس پرتی را آلزایمر تلقی کرد اما انجام چکاپ مغزی برای بررسی ابتلا و عدم ابتلای افراد به آلزایمر به آن‌ها کمک میکند تا در صورت ابتلا به این اختلال مغزی فرصت طلایی جلوگیری از پیشرفت آن را از دست ندهند. در ادامه مهم‌ترین علائم ابتلا به آلزایمر در مراحل ابتدایی و پیشرفته بیماری را شرح خواهیم داد.

علائم آلزایمر در مراحل اولیه

در مراحل اولیه، علامت اصلی بیماری آلزایمر، ضعف حافظه است. البته نمی‌توان گفت این مشکل از علائم شروع آلزایمر است؛ زیرا در حقیقت آلزایمر از سال‌ها پیش از بروز اولین علائم، آغاز شده بوده و هنگامی که علائم آن ظاهر می‌شوند، شاید حتی بیش از 10 تا 15 سال از آغاز روند آن گذشته باشد.

فرد مبتلا به آلزایمر در مراحل اولیه ممکن است با موارد زیر مواجه شود:

  • فراموش‌کردن مکالمات یا رویدادهای اخیر
  • قراردادن وسایل در جای اشتباه
  • فراموش‌کردن نام مکان‌ها و اشیاء

علائم ابتدایی ابتلا به آلزایمر

  • مشکل در به یاد آوردن کلمه مناسب
  • سؤال‌کردن به طور مکرر
  • ضعف در قضاوت‌کردن یا سخت‌شدن تصمیم‌گیری
  • کاهش انعطاف‌پذیری رفتاری و افزایش تردید در انجام‌دادن کارهای جدید

اغلب نشانه‌هایی از تغییرات خلقی، مانند افزایش اضطراب یا بی‌قراری، یا دوره‌های سردرگمی و پریشانی در افرادی که این مرحله از بیماری را طی می‌کنند، وجود دارد.

علائم آلزایمر در مرحله نهایی

این بیماری به طور فزاینده‌ای تشدید می‌شوند و این برای فرد مبتلا و هم‌چنین مراقبان، دوستان و خانواده‌ او آزاردهنده و ناراحت‌کننده خواهد بود.

توهم‌ها و هذیان‌ها ممکن است در طول بیماری به سراغ فرد بیمار آمده و از بین بروند، اما با پیشرفت بیماری تشدید خواهند شد. گاهی اوقات افراد مبتلا به آلزایمر نسبت به اطرافیان خود خشن، سخت‌گیر، متوقع و بدگمان می‌شوند.

علائم دیگری نیز ممکن است با پیشرفت بیماری آلزایمر بروز کند. مانند:

  • مشکل در خوردن و بلع (دیسفاژی)
  • مشکل در تغییر وضعیت یا حرکت به صورت مستقل و بدون کمک
  • کاهش وزن (گاهی اوقات کاهش وزن شدید)
  • دفع ناخواسته ادرار (بی‌اختیاری ادرار) یا مدفوع (بی‌اختیاری مدفوع)
  • از دست دادن تدریجی توانایی صحبت‌کردن

  • بروز مشکلات قابل توجه در حافظه کوتاه‌مدت و بلند‌مدت
  • ناتوانی بیمار در انجام امور شخصی

در مراحل شدید بیماری آلزایمر، افراد به مراقبت و کمک تمام‌وقت در حفظ بهداشت، غذاخوردن، حرکت و انجام امور شخصی نیاز دارند. نشانه‌های آلزایمر در این مرحله (آلزایمر پیشرفته) ممکن است به سرعت بدتر شوند. اگر علائم آلزایمر شدید را در یکی از نزدیکان خود مشاهده می‌کنید، دقت کنید که این بیمار حتی برای لحظه‌ای نیز نباید تنها بماند.

کلام آخر

 

اگرچه هیچ درمان قطعی برای آلزایمر وجود ندارد، اما چندین روش دارویی و غیر دارویی برای کاهش سرعت پیشرفت آن تا حد امکان، وجود دارد. مراقب علائم بیماری آلزایمر در خود و عزیزان‌تان باشید. اگر مشکوک شده‌اید که علائم شروع شده‌اند، به پزشک مراجعه کنید. هرچه زودتر به دنبال درمان باشید، بیمار شما توانایی ذهنی و استقلال عملکردی خود را دیرتر از دست خواهد داد. به علاوه با آگاهی از آنچه پیش روی شما قرار دارد، احتمالاً می‌توانید خود را برای تغییراتی که در حال وقوع هستند تا حدود زیادی آماده کنید.

منبع: https://lafamoringa.blogsky.com/1401/07/23/post-10/%d8%a8%db%8c%d9%85%d8%a7%d8%b1%db%8c-%d8%a2%d9%84%d8%b2%d8%a7%db%8c%d9%85%d8%b1-%d9%88-%d8%b9%d9%84%d8%a7%d8%a6%d9%85-%d9%88-%d9%86%d8%b4%d8%a7%d9%86%d9%87-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d9%85%d8%b1%d8%a8%d9%88%d8%b7-%d8%a8%d9%87-%d8%a2%d9%86